Diagnostyka półpaśca

Wysypka pojawiająca się w przebiegu choroby jest na tyle charakterystycznym objawem, że na jego podstawie można postawić diagnozę. Poza tym zwraca się uwagę na ważne pozostałe zjawiska:

• utrzymywanie się prodromalnego bólu i przeczulica miejsca chorobowo zmienionego;
• objęcie stanem chorobowym dermatomu;
• pojawienie się wysypki w postaci zgrupowanych w skupiska pęcherzyków z treścią surowiczą;
• brak podobnej wysypki w innym miejscu na ciele;
• na obszarze wysypki ciało jest bolesne, a zmiany skórne swędzą, ból wywołać może nawet lekki dotyk.

Należy zwrócić także uwagę na to, że choroba nie zawsze objawia się bólem lub, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością, może mieć nietypowy przebieg z ustępująca i nawracającą wysypką, może dojść do zajęcia wielu dermatomów, pojawienia się dużych brodawek lub strupów. Każdy nietypowy lub powikłany obraz choroby jest wskazaniem do wykonania badania laboratoryjnego. Ponadto półpasiec różnicuje się z podobnie przebiegającymi schorzeniami:

• opryszczką (łac. herpes simplex) – podobieństwo wysypki grudkowatej z płynem surowiczym, przy czym na początku rozróżnienie tych dwóch schorzeń może być trudne, ale krosty w przebiegu półpaśca przechodzą przez kilka stadiów rozwoju. Typowymi objawami zakażenia VZV są wybroczyny lub martwica krwotoczna, istotne jest także występowanie dolegliwości bólowych;
• różą pęcherzową (łac. erysipelas bullosum) – zmiany skórne w przebiegu róży nie układają się wzdłuż segmentów nerwowych, poza tym choroba ma gorączkowy i gwałtowny przebieg;
• kontaktowym zapaleniem skóry – zmiany skórne przypominają wysypkę półpaśca w początkowym stadium, zwłaszcza po ekspozycji na trujące rośliny;
• neuralgiami innego pochodzenia.